Welcom bruist van de activiteiten die de verbinding tussen verschillende culturen bevorderen. Eén de vrijwilligers van de wekelijkse kookgroep schreef er een mooi verhaal over.
“Ik word wakker. Het is 7 uur. Opstaan. Iedere dag hetzelfde riedeltje: mijn zoon verzorgen en klaarmaken. Om 9 uur komt de bus. Monotoon.
Maar vandaag voel ik me vrolijk. Waar komt dit vandaan? O ja, het is dinsdag.
Vandaag hebben onze wekelijkse kookgroep. Wat word ik hier blij van! Een welkome afwisseling van mijn toch vrij saaie week. Het allerfijnste vind ik dat ik er met mijn moeder heen kan, die al tegen de 80 loopt. Ze is niet erg mobiel meer, maar haar hoofd wil nog zo veel: avontuur, mensen, socialiteit, activiteit, kortom heel veel genieten.
Thuis achter de geraniums zitten is een kwelling voor haar. Elke dinsdagochtend om 11 uur haal ik haar op. Vandaag ook weer. Ik zie een tevreden mens; zij is ook dol op de dinsdag. De kookgroep is haar op de buik geschreven. Het bevat alle ingrediënten waar ze van opleeft. De mix van verschillende culturen en achtergronden is een verrukkelijk blij makende cocktail, dat het geheel een x factor geeft. Ik kan er niet echt de vinger op leggen waar dat precies aan ligt. Het is als de koffie en melk dat zo goed bij elkaar past. Het hele gebouw lijkt er wel van op te leven.
We lopen richting de Rosmolen. Zo blijven mama en ik het Albertusgebouw in Didam nog steeds noemen, ondanks het feit dat de naam al lang gewijzigd is. Noem het een stukje nostalgie.
Bij de deur staat het bordje: Welcom. Nou, dat voelen we ons zeker. Geen letter gelogen, denk ik dan. De naam doet zijn recht aan. Dat gevoel wordt voor een groot gedeelte ook door de twee begeleiders van de kookgroep gegeven en uitgestraald. Ze hebben er talent voor. Je hebt het of je hebt het niet, denk ik. De andere deelnemers voelen het ook. Je ziet het, voelt het en daarom is de dinsdag ook zo'n succes.
Als we binnenlopen is het al een gezellige boel. Er wordt gekookt, gebabbeld, koffie gedronken, kennis gemaakt, terwijl een paar mensen afwassen. Allemaal heel ongedwongen en natuurlijk. Ieder in zijn waarde latend. Hier mag je jezelf zijn. In deze groep waan ik me in 1001 nachten. De geuren de verscheidenheid aan mensen culturen klederdracht. De mooie sluiers kleuren doen me sprookjesachtig aan.
Hier vergeten we even onze zorgen, pijntjes en trauma's. Kortom: alles wat niet goed gaat in onze levens. Hier is gezelschap, gezelligheid, een praatje, een glimlach en een klopje op de schouder. Het is verwonderlijk hoe we met zo weinig taal elkaar zoveel kunnen vertellen. Hoe we de weg naar onze harten weten te vinden. De ziel heeft geen taal nodig. Het hart is universeel. Voor degene die dat wil zien.
We eten onze vers bereidde maaltijd, doen gezamenlijk de afwas en gaan om 13 uur weer voldaan naar huis. Onze zorgen hebben we opgeruimd. Met goede voornemens en een positief gevoel vertrekken we. Nu zien we het leven weer van zijn zonnige kant. Je voelt na zo'n bijeenkomst: Je bent niet alleen. We voelen ons welkom.
Een Turks gezegde zegt (vrij vertaald): Met één hand heb je niets. Met twee handen heb je geluid (handgeklap).
In je eentje ben je alleen, maar met meerdere mensen ontstaat LEVEN.
Heb jij ook zin om nieuwe mensen te ontmoeten? Vind je het leuk in contact te komen met mensen uit verschillende culturen? Je bent van harte welkom bij de babbelochtend in Didam, elke maandag van 10 tot 12 uur in het Albertusgebouw in Didam.
Meer weten over de participatie activiteiten? Participatie Activiteiten
